کد مطلب:151502 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:168

سوکواری طبیعت
یكی از رخدادهای پس از كشتار كربلاء، آن بود كه طبیعت - به شیوه های غریبی كه در حوادث عادی به نظر نرسیده است - در اظهار درد و اندوه مشاركت كرد.

نمونه ی آن، خون گریستن آسمان است:

[287] ابن سیرین گفت: پس از یحیی بن زكریا، آسمان، بر هیچكس جز حسین بن علی، نگریست. [1] .

[295] نصرة ازدیه گفت: هنگامی كه حسین بن علی كشته شد، آسمان خون بارید؛ بامدادان هرچه داشتیم پر از خون بود.

[291] و زنی گفت: چندی پس از كشته شدن حسین، بامدادان و شامگاهان، خورشید به رنگ سر بر چینه ها و دیوارها می تافت.

گفت: هر سنگی را برمی گرفتند، زیر آن خون می دیدند. [2] .

نمونه ی دیگر، تاریكی آسمان است:

[288] خلیفه گفت: هنگامی كه حسین كشته شد، آسمان سیاه شد و ستارگان در روز پدیدار گردیدند، چندانكه به هنگام عصر جوزاء را بدیدم، و خاك سرخ فروریخت. [3] .

[293] عیسی بن حارث كندی گفت: هنگامی كه حسین كشته شد، هفت روز درنگ كردیم؛ چون نماز عصر می گزاردیم، به خورشید بر لبه های چینه ها می نگریستیم كه پنداری بالاپوش سرخ رنگ بود؛


اختران را می دیدیم كه به همدیگر می خورند. [4] .

[296] ابوقبیل گفت: چون حسین بن علی كشته شد، خورشید چنان گرفت كه در نیمروز اختران پدیدار گشتند، و ما پنداشتیم كار تمام است و قیامت برپا شده. [5] .

[301] ام حبان گفت: روز قتل حسین سه بار تاریكی ما را فراگرفت. هریك از مردمان از زعفرانشان [6] برمی گرفت و بر چهره می نهاد، می سوخت، و هر سنگی را در بیت المقدس می گردانیدند، زیر آن خون تازه پدیدار می شد. [7] .

حاكمان بنی امیه به پاره ای از این رخدادها خستو شده اند:

[302] معمر گفت: نخست بار كه زهری را شناختیم در مجلس ولید بن عبدالملك سخن گفت؛ ولید گفت، كدامیك از شما می داند در روزی كه حسین بن علی كشته شد، سنگهای بیت المقدس چه شدند؟

زهری گفت: خبر یافته ام كه هر سنگی را می گردانیده اند، زیر آن خون تازه می یافته اند.



[1] مختصر تاريخ دمشق ابن منظور (149 / 7).

[2] مختصر تاريخ دمشق ابن منظور (149 / 7).

[3] مختصر تاريخ دمشق ابن منظور (149 / 7).

[4] مختصر تاريخ دمشق ابن منظور (149 / 7).

[5] مختصر تاريخ دمشق ابن منظور (149 / 7) سنج: بحارالانوار، 217 / 45.

[6] در آن روزگار از زعفران براي رنگ آميزي و نيز تطييب استفاده مي شده. در اينجا مراد از زعفران علي الظاهر نوعي ماده ي خوشبو (/ عطر) است كه متخذ از زعفران بوده. سنج: بحارالانوار، 217 / 45.

[7] مختصر تاريخ دمشق ابن منظور (149 / 7).